Celem zamieszczonej w mojej pracy doktorskiej propozycji opisu współczynników
aktywności mieszanin ciekłych nieelektrolitów była próba korelacji
otrzymanych
wyników trójskładnikowej równowagi ciecz-ciecz w powiązaniu ze składowymi
układami dwuskładnikowymi. Za punkt wyjścia przyjęto dwuskładnikowy
roztwór substancji rozpuszczonej (B) w rozpuszczalniku (A). Dla roztworów
bardzo
rozcieńczonych obowiązuje prawo Henry'ego, stanowiące, że aktywność
substancji rozpuszczonej (przy przyjęciu za stan standardowy czystej
substancji w stanie
ciekłym w warunkach temperatury i ciśnienia mieszaniny) jest wprost
proporcjonalna do jej ułamka molowego w roztworze, a więc jej współczynnik
aktywności jest stały. Po zamianie stężenia substancji rozpuszczonej na jej
stężenie "lokalne" (pojęcie wprowadzone przy wyprowadzaniu równania
Wilsona (
G. M. Wilson, J. Am. Chem. Soc 86 (2), 127, 1964)),
otrzymałem następujące wyrażenie na aktywność substancji rozpuszczonej:
które daje linię prostą na wykresie odwrotności współczynnika aktywności
substancji rozpuszczonej od stężenia (ułamka molowego).
Po wykorzystaniu równania Gibbsa-Duhema otrzymano następujące równanie na
aktywność rozpuszczalnika:
które w dobrym przybliżeniu jest równaniem jednoparametrowym.
Powyższe równania nazwałem równaniami
EHL
(Extended Henry Law).