Z mojej pracy doktorskiej
mixtures.pl

Celem zamieszczonej w mojej pracy doktorskiej propozycji opisu współczynników aktywności mieszanin ciekłych nieelektrolitów była próba korelacji otrzymanych wyników trójskładnikowej równowagi ciecz-ciecz w powiązaniu ze składowymi układami dwuskładnikowymi. Za punkt wyjścia przyjęto dwuskładnikowy roztwór substancji rozpuszczonej (B) w rozpuszczalniku (A). Dla roztworów bardzo rozcieńczonych obowiązuje prawo Henry'ego, stanowiące, że aktywność substancji rozpuszczonej (przy przyjęciu za stan standardowy czystej substancji w stanie ciekłym w warunkach temperatury i ciśnienia mieszaniny) jest wprost proporcjonalna do jej ułamka molowego w roztworze, a więc jej współczynnik aktywności jest stały. Po zamianie stężenia substancji rozpuszczonej na jej stężenie "lokalne" (pojęcie wprowadzone przy wyprowadzaniu równania Wilsona (G. M. Wilson, J. Am. Chem. Soc 86 (2), 127, 1964)), otrzymałem następujące wyrażenie na aktywność substancji rozpuszczonej:
aBA = QBA·xB/(xB+RBA·xA), gdzie: aBA = aktywność substancji rozpuszczonej B w rozpuszczalniku A; xB = ułamek molowy substancji rozpuszczonej; xA = ułamek molowy rozpuszczalnika; QBA, RBA = stałe w danych warunkach temperatury i ciśnienia (parametry aktywności)
które daje linię prostą na wykresie odwrotności współczynnika aktywności substancji rozpuszczonej od stężenia (ułamka molowego). Po wykorzystaniu równania Gibbsa-Duhema otrzymano następujące równanie na aktywność rozpuszczalnika:
aAA = KA[(RBA·xA/(xB+RBA·xA)]^RBA, gdzie: aAA = aktywność rozpuszczalnika; KA = stała w danych warunkach temperatury i ciśnienia, w dobrym przybliżeniu = 1
które w dobrym przybliżeniu jest równaniem jednoparametrowym. Powyższe równania nazwałem równaniami EHL (Extended Henry Law).

Skok do: Góra strony

Lech Dąbrowski 2009